Քո արևային հետքը․․․

Երգում է ծովը, դաշտը, հովը, ամե՜ն ինչ երգ է ու շշուկ․․․

Չարենց

Ոտքերն են տանում մարմինը։ Անտրտունջ անցնում են կրակների միջով, ջրեր են չափում կտրում։ Ոտքերը հետքեր են թողնում և կրում են անցածի հետքերը։ Նրանք արժանի են հատուկ խնամքի։ Ես կարող եմ նրանց նոր հմայք և ուժ հաղորդել, որ ունեին դեռ առաջին երազանքի ճանապարհին՝ առաջին քայլից առաջ։ Կարող ենք պատրաստվել նոր ճանապարհների՝ ազատ և տոկուն։ Ոտքդ ամու՛ր դիր հողին։ Պի՛նդ կանգնիր՝ ինչպես հարկն է։ Գնա՛ երազանքիդ ճանապարհներով։